بررسی نصب پکیج و آبگرمکن

بررسی نصب پکیج و آبگرمکن : بالا رفتن استانداردهای ساختمان‌ سازی و نیاز به مستقل شدن سیستم گرمایشی خانه‌ ها موجب شده است که استفاده از سیستم گرمایشی پکیج و آبگرمکن با استقبال بیش تری همراه شود. البته لازم است دقت شود که نصب و راه اندازی پکیج گازی و آبگرمکن ، یک مهارت تخصصی است که لازم است توسط افراد متخصص که دارای گواهینامه های معتبر در این زمینه هستند، صورت پذیرد.

در آبگرمکن ‌ها پس از ورود آب سرد لوله کشی به دستگاه و عبور از کویل ‌های مسی تعبیه شده در آن که با حرارتی که از شعله دریافت می ‌کنند، داغ شده اند، آب گرم مصرفی فراهم می گردد.

پکیج نیز با بازدهی بالا وظایف موتورخانه را در یک مجموعه کوچک شبیه ‌سازی می‌ کند. به صورتی که هر پکیج در بالای مشعل خود لوله‌ هایی دارد که از یک‌ طرف آب سرد به آن‌ ها وارد و از سمت دیگر آب گرم خارج می‌ شود. بخشی از آب گرم خروجی جهت تامین آب گرم مورد نیاز ساختمان در آشپزخانه و سرویس های بهداشتی، مورد استفاده قرار می گیرد. اما بخش دیگر آب گرم تولیدی پکیج به سمت رادیاتور ها هدایت می‌ شود. به عبارتی پکیج عملکرد آبگرمکن و سیستم های گرمایشی محیط را در قالب یک مجموعه ارائه می ‌دهد.

اجزای پکیج

قطعات سیستم گرمایشی پکیج شامل برد الکترونیک یا واحد الکترونیک ECU، ترموستات ، شیر کنترل و اطمینان، محفظه احتراق، فن ، مشعل ، کلید کنترل حداقل فشار آب، مبدل اصلی، شیر تخلیه ، پمپ ، منبع انبساط ، فن ، شیر خودکار هواگیری ، الکترود جرقه زن و تشکیل شعله ، اتصال دودکش و… می باشد که درون بدنه پکیج تعبیه شده اند.

یکی از اصلی ترین قطعات که شروع سیکل گرمایش در پکیج را بر عهده دارد، واحد الکترونیک دستگاه یا برد الکترونیک است. به طوری که این برد کنترل دما، جرقه، جریان گاز، مدلاسیون و ایمنی دستگاه را بر عهده دارد. از طرفی هنگامی که شیر آبی در خانه باز می شود، سنسور جریان آب که به برد اصلی دستگاه متصل است، جریان آب را تشخیص داده و عملیات گرم کردن آب آغاز می گردد.

دلیل گرم شدن آب در این مدت زمان کوتاه این است که آب از مسیری مارپیچی شکل عبور کرده و گرما را دریافت می کند. البته هدر رفت گرما در این سیستم نیز بسیار اندک است. بدین ترتیب نیازی به مخزن برای گرم نگهداشتن آب وجود نداشته و موجب صرفه جویی در انرژی و هزینه ها می شود. البته به علت نبود مخزن، هنگام استفاده همزمان از شیرهای آب مصرفی، ممکن است آب دچار افت فشار گردد.

مراحل نصب پکیج و آبگرمکن

در نصب و راه اندازی پکیج و آبگرمکن لازم است متراژ ساختمان مورد توجه قرار گیرد. چراکه بر اساس مبحث هفدهم مقررات ملی ساختمان، نصب وسایل گازسوز مانند آبگرمکن و پکیج در واحد های کم تر از 60 متر مربع مجاز نمی باشد. مگر این که هوای مورد نیاز جهت احتراق گاز مصرفی آن ها از طریق دریچه دائمی که به طور مستقیم با هوای آزاد در ارتباط باشد، تامین گردد.

اولین گام نصب پکیج و آبگرمکن ، تعیین محل نصب دستگاه است که لازم است نکات ذیل در انتخاب مکان مناسب مورد توجه قرار گیرد.

    نصب پکیج و آبگرمکن در مجاورت مکان یا اشیاء قابل اشتعال مانند کاغذ، رنگ، مواد سوختنی و ... مجاز نمی باشد.
    پکیج و آبگرمکن نباید در مجاورت گازهای خورنده نصب گردند، چراکه این گازها باعث آسیب رساندن به بدنه و بعضی قطعات دستگاه مانند پمپ آن می شوند.
    نصب پکیج و آبگرمکن در حمام، رختکن، توالت، محوطه سونا و جکوزی، اتاق خواب و فضاهای بدون هواکش مجاز نمی باشد.
    نصب پکیج و آبگرمکن در مجاورت فن های قوی یا بادهایی که باعث اختلال در کار فن دستگاه می شود، توصیه نمی شود.
    محیطی که پکیج و آبگرمکن در آن نصب می شود، لازم است دارای دودکش و محفظه هوا باشد.